Prawdopodobnie Jadwiga urodziła się w Budzie 18 lutego 1374 r. Ojcem jej był Ludwik Andegaweński, król Węgier i Polski, matką Elżbieta Bośniaczka. Była najmłodszą z ich trojga dzieci. Już w wieku czterech lat zaręczono ją z Wilhelmem Habsburgiem. Kroniki mówią o jej wielkiej piękności. Była najatrakcyjniejszą księżniczką Europy, a także jedną z najlepszych partii. Wyobrazić można ją sobie jako bardzo wysoką jak na tamte czasy kobietę (ok.182 cm), blondynkę o wąskim proporcjonalnym nosie i pięknych, regularnych rysach twarzy. Powszechnie uważano, że ten, kto uzyska jej rękę zasiądzie na tronie polskim. Pierwszym kandydatem był Wilhelm, następnym Siemowit III, książę Mazowsza. Los kazał oddać jej serce i rękę trzykrotnie starszemu od siebie Jagielle pochodzącemu z kraju, który dla reszty Europy uchodził za barbarzyński i dziki. Litwina poparła początkowa matka Jadwigi, Elżbieta oddając decyzję w sprawie męża dla córki w ręce Polaków. Jadwiga, aczkolwiek darzyła Wilhelma dużą sympatią, wychowana w wielkiej pobożności, pragnęła nawrócenia Litwy. Prawdopodobnie to zadecydowało o wyborze Jagiełły. Na wieść o zbliżającym się Jagielle królowa wysłała mu naprzeciw osobistego posłańca - Zawiszę z Oleśnicy. Wkrótce też rozpoczęto przygotowania do ślubu. Na krótko przed tą uroczystością Jadwiga odwołała publicznie swoje zaślubiny z Wilhelmem. 17 lutego 1386 r. w katedrze wawelskiej odbył się ślub i koronacja Jagiełły.